Gereç ve Yöntem: Katarakta eşlik eden retina hastalığı olan olgularda aynı seansta ve ayrı seanslarda katarakt cerrahisi ve retina cerrahisi uygulanmış olan 60 hastanın 61 gözünün dosyaları iki grup oluşturularak retrospektif tarandı. Çalışmaya alınan olguların preoperatif, postoperatif 1. ay ve son kontrollerindeki en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri snellen eşeline göre kaydedilip logmar eşeline çevrildi. Tüm hastaların preoperatif ve postoperatif refraksiyon değerlerinin sferik ekivalan ları alınıp kaydedildi.

Bulgular: Hastalardan iki grup oluşturuldu. 1. gruba aynı seansta katarakt ve retina cerrahisi yapılan 30 hastanın 30 gözü alındı, 2. gruba farklı zamanlarda önce retina cerrahisi daha sonra katarakt cerrahisi yapılan 30 hastanın 31 gözü alındı. 1. grubun preoperatif ortalama vizyonu 1.34±0.96 (3-0.8) logMAR, postoperatif 1. ay vizyonu 1.38±0.96 (3-0.8) logMAR, son kontroldeki vizyonu 0.92±0.75 (3-0.8) logMAR'idi. 2. grubun preoperatif ortalama vizyonu 1.48±0.87 (3-0.8) logMAR, postoperatif 1.ay vizyonu 0.81±0.86 (3-0.8) logMAR, son kontroldeki vizyonu 0.69±0.81 (3-0.8) logMAR idi. İki grubun son vizyonları arasında anlamlı bir fark yoktu (p=0.055). 1. grupta son kontrollerinde görmesi artan hastaların sayısı 18 (%60.0), görmesi azalan hastaların sayısı 8 (%26.7) ve görmesi değişmeyen hastaların sayısı 4 (%13.3) idi. 2. grupta son kontrollerinde görmesi artan hastaların sayısı 24 (%80), görmesi azalan hastaların sayısı 2 (%6.7) ve değişmeyen hastaların sayısı 4 (%13.3) idi.

Tartışma: Kombine cerrahi vitrektomi sonrası ikinci katarakt cerrahi girişiminden hastayı koruyabilmekte ve erken vizüel rehabilitasyonun sağlanmasına izin verebilmektedir. Anahtar Kelimeler : Fakoemülsifikasyon, vitrektomi, kombine cerrahi, sferik ekivalan, görsel sonuç