Turkish Abstract Abstract Article PDF Similar Articles Mail to Author

¹S.B. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 1. Göz Kliniği, Ankara, Doç. Dr.
²S.B. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 1. Göz Kliniği, Ankara, Uzm. Dr.
³S.B. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2. Göz Kliniği, Ankara, Doç. Dr.
⁴S.B. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 1. Göz Kliniği, Ankara, Asist. Dr.
⁵S.B. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2. Göz Kliniği, Ankara, Uzm. Dr. Amaç: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu nedeniyle oluşan koroid neovaskülarizasyonunun (KNV) tedavisinde intravitreal ranibizumab uygulanan olgularda son fonksiyonel başarıya etkili faktörleri değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2008-Mart 2010 tarihleri arasında kliniğimizde yaşa bağlı maküla dejenerasyonuna sekonder KNV nedeniyle IV (intravitreal) ranibizumab uygulanan 62 hastanın 65 gözü retrospektif olarak incelendi. Tedavi öncesinde ETDRS ile görme keskinlikleri (GK), optik koherens tomografi (OKT) ve fundus flöresein anjiografi (FA) bulguları değerlendirildi. Intravitreal ranibizumab tedavisi standart 3 doz uygulamanın ardından aylık takiplerde görme ve OKT bulgularına göre tekrarlandı.
Bulgular: Olguların 34’ü (%54,8) kadın, 28’i (%45.2) erkek idi. Ortalama yaş 70.8±8.7 (50-85), ortalama takip süresi 8.2±3.7 (6-25) aydı. Ortalama enjeksiyon sayısı 3.39±1.24 (2-10) idi. Tedavi öncesinde ortalama GK 47.03±21.18 harf iken tedavi sonrasında 56.15±22.86 harf olduğu görüldü. Hasta yaşının, cinsiyetinin, KNV yerleşiminin son görme keskinliği üzerinde anlamlı etkisi olmadığı, klasik tip KNV’lerin gizli tiplere göre tedaviye daha iyi yanıt verdiği izlendi (p<0.001). Başlangıç görmesi 35 harf ve altında olan olgularda en fazla görme artışı izlendi (p<0.001)
Sonuç: Yaşa bağlı maküla dejeneresansına sekonder KNV’de intravitreal ranibizumab uygulamasında başlangıç görmesi düşük olanlarda görme kazanımı daha fazla bulunmuştur. Keywords : Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu, ranibizumab, görme keskinliği