Gereç ve Yöntem: Diabetik retinopatiye bağlı maküla ödemi tedavisi için intravitreal bevacizumab (Avastin,Genantech) uygulanan 43 hastanın 50 gözü retrospektif olarak incelendi. Hastaların her birine bir defa 1.25 mg/0.05 mI bevacizumab enjeksiyonu yapıldı. Enjeksiyon öncesi ve enjeksiyon sonrası 1. ay, 3. ay ve 6. aylarda en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri (EDGK) ve optik koherens tomografi (OKT) kullanılarak elde edilen fovea kalınlık değerleri kaydedildi. Hastalar 1. ay, 3. ay, 6. aydaki EDGK ve fovea kalınlıkları açısından karşılaştırıldı.

Bulgular: Ortalama takip süresi 9.08±2.26 (6-15) aydı. Snellen eşeline göre ortalama EDGK, enjeksiyon öncesi 0.29±0.19, enjeksiyon sonrası 1. ayda 0.42±0.22, 3. ayda 0.37±0.2 ve 6. ayda 0.33±0.18 olarak saptandı. Birinci ve 3. aydaki görme keskinliği değerlerindeki artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.01, p<0.01). Altıncı aydaki görme keskinliğindeki artış ise istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p=0.094). Ortalama fovea kalınlığı enjeksiyon öncesi 413.8±136 μm, 1. ayda 309.9±103 μm, 3. ayda 330.8±123 μm, ve 6. ayda 369.3±156 μm olarak ölçüldü. Birinci, 3. ve 6. aydaki ortalama santal maküla kalınlığı değerlerinde, tedavi öncesi ortalama santral maküla kalınlığı değerine göre istatistiksel olarak anlamlı azalma tespit edildi (p<0.01, p<0.01, p=0.02).

Tartışma: Diabetik retinopatiye bağlı maküla ödemi tedavisinde tek doz intravitreal bevacizumab enjeksiyonunun fovea kalınlığı ve görme keskinliğine etkisi ilk 1 aylık dönemde en yüksek değere ulaşmaktadır. Enjeksiyonun etkinliği 6ay boyunca azalarak da olsa devam etmektedir. Keywords : Diabetik maküla ödemi, intravitreal, bevacizumab