Gereç ve Yöntem: Senil makula dejenerasyonu veya diğer sebeplere bağlı koroid neovasküler membran, diabetik makula ödemi, ven tıkanıklığı tanıları ile kliniğimize başvuran ve intravitreal anti :VEGF enjeksiyonu endikasyonu olan 26 hasta çalışmaya dahil edildi. Bu hastalara ilk başvuruları sırasında Gazi VFQ-10 ve VFQ-25 anketleri verilerek doldurmaları istendi. İntravitreal ranibizumab/bevacizumab enjeksiyonundan 1 ay sonra görme keskinlikleri ölçümü ve rutin oftalmolojik muayene sonrası anketler tekrarlandı. Tedavi öncesi ve sonrası elde edilen sonuçlar karşılaştırılıp, görme keskinliğindeki değişim ile korelasyonları incelendi.

Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların 17'si erkek, 9'u kadındı ve ortalama yaş 62.92±10.3 (40-80) idi. İlk vizitte ortalama görme keskinliği 0.71±0.5 logMAR olarak saptanırken, enjeksiyon sonrası 1. ayda 0.68±0.5 logMAR olarak bulundu (p>0.05). Enjeksiyon öncesi genel ortalama VFQ-25 skoru 60.7±20.3 (27.5-94.3) bulunurken 1. ayda bu değer 61.36±21.06 (25.7-94.46) idi (p>0.05). Gazi VFQ-10 ortalama skor da ilk vizite 2.38±0.78 iken, 1 ay sonra 2.65± 0.85 olarak bulundu ve bu artış istatistiksel olarak anlamlı idi (p:0.038). VFQ-25 için tedavi öncesi ve sonrası hesaplanan skorlar ile Gazi VFQ-10' daki aynı dönem ortalama skorlar arasında korelasyon olduğu saptandı (tedavi öncesi r:0.934, p<0.001; tedavi sonrası r:0.727, p<0.001). Her iki anketin skor değişikliği görme keskinliğindeki değişim ile korele değildi.

Sonuç: Gazi VFQ-10, VFQ-25'ten daha anlaşılır olduğu ve daha az zaman aldığı için klinik kullanım için uygun gibi gözükmektedir. Keywords : VFQ-25, anti-VEGF, hayat kalitesi