Turkish Abstract Abstract Article PDF Similar Articles

Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hast. Anabilim Dalı/Isparta Amaç: Behçet hastalığında vitreoretinal cerrahinin anatomik ve görme prognozuna etkisini araştırmak.
Gereç ve Yöntem: Behçet Hastalığı tanısı olan 21 olgunun 26 gözüne vitreoretinal cerrahi uygulandı. Düzeltilmiş görme keskinliği, atakların sıklığı ve şiddeti, ön ve arka segment patolojilerinin durumu incelendi.
Bulgular: Olguların ortalama yaşı 33 yıl (en küçük 9, en büyük 57 yıl) kadın/erkek oranı 6/15 idi. Olgular ortalama 22 ay (en kısa 6 ay; en uzun 40 ay) süre ile takip edildi. 6 gözde (% 23) görme arttı, 18 gözde (% 69) değişmedi, 2 gözde (% 8) kötüleşti. Üveit atakları; preoperatif dönemde 8 gözde (% 31) yılda 2-3 defa, 15 gözde (%58) 4-5 defa, 3 gözde (% 12) 6 veya daha fazla tekrar ederken; postoperatif dönemde, 13 gözde (% 58) 1-2, 10 gözde (% 38) 3-4, 3 gözde (% 12) 5 defa tekrarladı. Ataklar postoperatif dönemde minimum tedavi ile (kortikosteroid ve/veya kolşisin) 12 gözde (% 46) 5-7 günde, 10 gözde (% 39) 8-12 günde, 4 gözde (% 15) 13-20 gün sürdü. Postoperatif takipte; 2 gözde (% 8) vitre içi kanama, 7 gözde %27) katarakt görüldü; 2 gözde (9 8) fitizis gelişti, l gözde (% 4) önceden mevcut olan traksiyonel yırtıklı dekolmanı; 3 gözde (% 12) kistoid maküler ödem devam etti.
Sonuç: Behçet hastalığında vitrektomi, görmeyi restore etmesi, atakların sayısını ve şiddetini azaltması ve antienflamatuar tedavinin minimuma indirilmesini sağlamasıyla anatomik ve görme prognozuna olumlu etki yapmaktadır. Keywords : maküla ödemi, tanı, fundusfloresein anjiografi, oftalmoskopi, optik koherens tomografi