Gereç ve Yöntem: Mayıs 2015-Mayıs 2016 tarihleri arasında n-YBMD ve PED tanısı olan 92 hastanın bilgisine ulaşıldı. Retinal anjiyomatöz proliferasyon (RAP) ve polipoidal koroidal vaskülopati (PCV) tanısı olan hastalar, düzensiz takipler, önceden enjeksiyon veya fotodinamik tedavi (PDT) yapılanlar çalışma dışı bırakıldı. Çalışma kriterlerine uygun ranibizumab (RAN) yükleme dozu yapılmış 13 hasta, afl ibercept (AFL) yapılmış 11 hasta değerlendirildi. En iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), santral makula kalınlığı (SMK), PED değişimleri, intraretinal (IRS) ve subretinal sıvı (SRS) durumları değerlendirildi.

Bulgular: Gruplarda PED tipi (fibrovasküler veya seröz) dağılımı ve yüksekliği benzerdi. Enjeksiyonlardan önce SMK ve EİDGK açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamaktaydı (p>0.05). SMK ortalamasındaki değişim enjeksiyon öncesi değerlere göre sonrasında istatistiksel olarak anlamlıdır (AFL, p=0.025; RAN, p=0.001). EİDGK açısından ise; AFL grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir değişim görülmemişken (p=0.063), RAN grubunda istatistiksel olarak anlamlıdır (p=0.007). PED yüksekliği değişimi; grupların içinde istatistiksel olarak anlamlıyken ( AFL, p=0.002; RAN, p=0.003 ), gruplar arasında fark bulunmamıştır. Fibrovasküler ve seröz PEDler arasında tedaviye cevap açısından fark görülmemiştir.

Sonuç: Her iki grupta da yükleme dozu sonrası morfolojik değişikliklerde benzer bir düzelme izlenirken, görme sonuçları açısından RAN daha etkili bulunmuştur. Keywords : Retina, aflibercept, ranibizumab, ped.