Gereç ve Yöntem: Temmuz 2001- Şubat 2003 tarihleri arasında klinik değerlendirme ile akut postoperatif endoftalmi tanısı konan, görme keskinliği (GK) ışık hissi (IH) veya üzerinde olan 39 hastanın 39 gözü incelendi. Yaş ortalaması 60,64±20,1 idi. Olguların tümü hastaneye yatırılarak topikal ve intravenöz antibiyotik tedavisi başlandı. Ağır endoftalmi klinik bulguları olan 13 hastaya acil PPV ile intravitreal antibiyotik enjeksiyonu uygulandı. Daha hafif klinik bulguları olan 26 olguya PPV yapılmaksızın acil olarak intravitreal antibiyotik enjeksiyonu uygulandı. 24-48 saat içinde intravitreal antibiyotik enjeksiyonuna cevap vermeyen 8 olguya PPV yapılarak intravitreal antibiyotik enjeksiyonu da tekrarlandı. İntravitreal antibiyotik enjeksiyonundan önce tüm olgulardan vitreus örnekleri alındı ve hemokültür ortamına ekildi.

Bulgular: 39 olgudan daha hafif klinik bulguları olan olguların %60,7'sinde yalnız intravitreal antibiyotik enjeksiyonu etkili olmuştur. Bu grupta, kalan %39,3 olguya PPV gerekmiştir. 39 olgunun 1'i (%2,5) IH'ni kaybetti ve enükleasyon uygulandı. 5 olguda (%12,8) retina dekolmanı gelişti ve bu olgulara PPV ile birlikte serklaj ve silikon enjeksiyonu uygulandı. Medyan görme keskinliği preoperatif el hareketleri (EH) iken takip süresinin sonunda 20/60'a yükseldi. Semptomların başlangıcı ile tedavi arasında geçen sürenin 4 günü aştığı olgulara 20/200 ve üzerinde GK elde etme şansı anlamlı derecede düşük olarak saptandı (p=0.05). 22 olguda (%56,5) etken mikroorganizma izole edilebildi.

Sonuç: Postoperatif endoftalmide klinik tablonun ağırlığına göre intravitreal antibiyotik enjeksiyonu veya PPV ile birlikte intraoküler antibiyotik injeksiyonu tedavilerinden biri seçilerek acil olarak uygulanmalıdır. Endoftalmi semptomlarının başlaması ile tedavi arasında geçen süre kısaldıkça basan şansı artmaktadır. Keywords : Postoperatif endoftalmi, pars plana vitrektomi, intravitreal antibiyotik İnjeksiyonu