Gereç ve Yöntem: Ankara Üniversitesi Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı Retina Servisi'nde 2005-2011 yılları arasında erken evre kuru tip YBMD ve GA ile izlenen ve takiplerinde FOF görüntüleri kaydedilen 152 hasta çalışmaya alındı. Ortalama takip süresi 32.3 aydı. Takiplerde en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (ETDRS), fundus muayenesi ve renkli fundus fotoğrafını içeren detaylı oftalmolojik muayene yapıldı. FOF görüntüleme konfokal tarayıcı lazer oftalmoskop (cSLO) ile yapıldı. FOF paternlerinin tanımı için Uluslararası Fundus Otoflöresans Çalışma Grubu (IFAG) sınıflandırması kullanıldı.

Bulgular: Çalışmaya 152 hastanın 229 gözü dahil edildi. Gözlerin 178'inde hiperpigmentasyon ve/veya depigmentasyon eşliğinde çeşitli drusen tipleri ve 51'inde GA mevcuttu. Başlangıçta en yaygın FOF paternleri sırasıyla retiküler (48 göz, %27), minimal değişiklik (33 göz, %18.5) ve yama paternleri (23 göz,%13) idi. 178 gözün 22'sinde (%12.3) takipler sırasında KNV gelişti. Başlangıçta yama paterni olan 23 gözün 7'sinde (%30.4), lineer paterni olan 8 gözün 2'sinde (%25), retiküler paterni olan 48 gözün 10'unda (%20.8) takipte yaş tipe geçiş gözlendi. Geografik atrofili 51 gözün 16'sında (%31.3) atrofiyi çevreleyen bant paterni, 24'ünde (%47) diffüz patern mevcuttu. Onbir gözde (%21.5) atrofi etrafında FOF anormalliği yoktu. Geografik atrofili 51 gözün bant ve diffüz paternleri içeren 3'ünde (%5.8) takipte KNV gelişti.

Sonuç: Erken kuru tip YBMD' nda yama, lineer ve retiküler paternler KNV gelişiminde yüksek risk taşımaktadır. Geografik atrofili gözlerde ise atrofiyi çevreleyen bant ve diffüz paternler KNV gelişimi ve progresyon açısından yüksek risk taşımaktadır. FOF görüntüleme erken kuru tip YBMD olan hastalarda yüksek riskli gözlerin belirlenmesi için yararlı, invaziv olmayan bir yöntemdir. Anahtar Kelimeler : Fundus otofloresans görüntüleme, geografik atrofi, kuru tip yaşa bağlı maküla dejeneresansı, progresyon