Gereç ve Yöntem: Retina ven dal tıkanıklığına bağlı maküla ödemi olup 4mg intravitreal triamsinolon (İVTA), 1.25 mg intravitreal bevacizumab (İVB), maküler grid lazer fotokagülasyon (MGL)ya da periferal bölgesel lazer fotokagülasyon (PBL) ile tedavi edilmiş 78 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Tedavi sonrası 3., 6. ve 12. aylarda kaydedilen görme keskinlik düzeyleri santral maküla kalınlık (SMK) ölçümleri başlangıç düzeyleri ile karşılaştırıldı.

Bulgular: Üçüncü ayda, ort. en iyi düzeltilmiş görme keskinliğinde (EDGK) İVTA, MGL ve İVTA ile kombine MGL ile tedavi edilen hastalarda anlamlı artış gözlendi (sırasıyla p=0.03, p=0.02 and p<0.005). SMK'da istatistiksel olarak anlamlı azalmanın sadece İVTA ile kombine MGL tedavisi uygulanan hastalarda olduğu gözlemlendi (p=0.02). Altıncı ayda, sadece İVB ile tedavi edilen hastalarda EDGK'deki ortalama artışın ve SMK'daki ort. azalmanın anlamlı olduğu gözlendi (sırasıyla p=0.04 ve p=0.02). on ikinci ayda ise herhangi bir tedavi yönteminde ort. EDGK'da anlamlı bir artış gözlenmemesine rağmen, İVB ile tedavi edilen olguların ort. SMK'larında anlamlı bir azalma olduğu gözlendi (p=0.02).

Sonuç: RVDT'ye bağlı maküla ödeminde İVTA, İVTA ile kombine MGL fotokoagülasyon ve İVB tedavisi fonksiyonel ve anatomik düzelme sağlar. Uygulanan tedaviye cevapsız veya cevabı yetersiz olgularda farklı tedavi yöntemleri göz önünde bulundurulmalıdır. Anahtar Kelimeler : Retinal ven dal tıkanıklığı, maküla ödemi, intravitreal enjeksiyon