Gereç ve Yöntem: Ankilozan spondilit ile ilişkili üveit tanısı almış 26 hastanın 35 gözü retrospektif olarak incelendi. Hastaların tanı anındaki klinik ve laboratuar bulgularının görsel prognoza ve nüks gelişimi üzerine olası etkileri araştırıldı.

Bulgular: Olguların ortalama takip süresi ise 33.1±32.7 (1-116) ay olup, başlangıç en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) (log- MAR) 0.33±0.45 iken, sonuç EİDGK 0.22±0.39 idi (p=0.02). Sonuç EİDGK (logMAR), başlangıçta legal körlüğü ve kataraktı olanlarda, olmayanlara göre anlamlı daha yüksekti (p<0.05). Öte yandan sonuç EİDGK; kadın ve erkeklerde, tek veya çift taraflı tutulumda, aile hikâyesi, tek taraflı değişken veya tekrarlayan üveit hikâyesi, başlangıçta glokomu veya makula ödemi ve nüksü olan ve olmayanlarda benzerdi (p>0.05). Sonuç EİDGK ile başlangıç EİDGK arasında pozitif korelasyon saptanırken (r=0.73, p<0.001); sonuç EİDGK ile ilk semptom yaşı, ankilozan spondilit ile üveit arasındaki süre, atak süresi, C-reaktif protein ve eritrosit sedimentasyon hızı değerleri, ön kamarada hücre ve vitreusta bulanıklık seviyesi arasında korelasyon yoktu. Nüks açısından tüm bu faktörler incelendiğinde; nüks sadece cinsiyetten etkilenmekteydi ve kadınlarda erkeklerden anlamlı daha yüksekti (%70.6 vs. %33.3, p=0.028).

Sonuç: AS ile ilişkili üveit olgularında sonuç EİDGK; sadece başlangıç EİDGK ile korele olup, başlangıçta legal körlük ve katarakt varlığından etkilenmektedir. Nüks ise kadınlarda daha fazladır. Anahtar Kelimeler : Ankilozan spondilit; görsel prognoz; nüks; risk faktörleri; üveit