Materyal ve metod: Çalışmada kronik SSKR?si olan 34 hastanın 37 gözü prospektif olarak incelendi. Hastalara 3mg/m2 verteporfin verilerek FFA ve/veya ICG de tespit edilen bölgelere, aktif lezyonun total çapından 1000 mikron daha büyük spot çapı kullanılarak FDT uygulandı. Fotodinamik tedavi öncesi ve sonrası 1.hafta, 1. ay ve 6.ayda tam oftalmoskopik muayene ve optik koherens tomografi ile santral foveal kalınlık (SFK) ölçümleri yapıldı. Düzeltilmiş en iyi görme keskinliği (DEGK) ve SFK?taki değişim etkinlik kriteri olarak kabul edildi.

Bulgular: Çalışmaya 25?i erkek 9?u bayan 34 hastanın 37 gözü dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 48.5±8.4 olarak tespit edildi. Ortalama takip süresi 6.4±1.5 aydı. Fotodinamik tedavi sonrası hastaların %51?inde snellen eşeli ile 2 sıra ve/veya daha fazla görme artışı gözlendi. Hastaların %27?sinde DEGK aynı düzeyde sebat ederken %10?unda 1 sıra ve/veya daha fazla kayıp tespit edildi. Fotodinamik tedavi öncesi SFK 372.4±107.5 ? iken tedavi sonrası ortalama santral makular kalınlık 220.97±76.4 ? idi (p<0.01). Fotodinamik tedavi öncesinde 37 gözün 36 tanesinde subretinal sıvı mevcut iken tedavi sonrası 1. ayda sadece 10 gözde subretinal sıvı mevcuttu.

Tartışma: Kronik SSKRde yarım doz verteporfin ile FDTnin tek uygulaması 6 ay boyunca anatomik ve fonksiyonel olarak iyi sonuçlar sağlamış ve ciddi bir yan etki gözlenmemiştir. Anahtar Kelimeler : Santral seröz koryoretinopati, fotodinamik tedavi, verteporfin