Gereç ve Yöntem: Altı ay içinde PRN İVR enjeksiyonları ile tedavi edilen kistoid makula ödemli (KMÖ) ve SRD?li 18 göz (çalışma grubu) ve yalnızca KMÖ?lü 18 göz (kontrol grubu) retrospektif olarak değerlendirildi. Santral makula kalınlığı (SMK) ve en iyi düzeltilmiş görme keskinliğindeki (EİDGK) değişiklikler ile enjeksiyon sayıları ve elipsoid zonun (EZ) durumu incelendi.

Bulgular: Ortalama başlangıç SMK çalışma ve kontrol gruplarında sırasıyla 521±119 ?m ve 462±98 ?m olarak bulundu. Ortalama EİDK çalışma ve kontrol gruplarında sırasıyla 0.93±0.46 ve 0.73 ±0.53 LogMAR idi. Başlangıç SMK ve EİDK açısından gruplar arasında anlamlı bir fark yoktu. Altı ay içindeki ortalama enjeksiyon sayısı çalışma grubunda 2.88±0.83 iken kontrol grubunda 1.88±0.96 olarak saptandı (p=0.003). Son kontrolde SMK?da ortalama azalma ve EİDK?da ortalama artış açısından gruplar arasında anlamlı değişiklik bulunmadı.

Sonuç: Seröz retina dekolmanının varlığı VDT? de İVR tedavisini SMK?daki ve EİDK?daki değişiklikler açısından olumsuz etkilemediği görülmüştür. Yalnızca KMÖ?lü olgulara kıyasla SRD?li gözlere daha sık enjeksiyon yapılmıştır. Tüm hastalar incelendğinde elipsoid zondaki bozukluk oranı her iki grupta eşit ve azalmış EİDK ve artmış enjeksiyon sayısıyla ilişkili bulunmuştur. Anahtar Kelimeler : Ranibizumab, seröz retina dekolmanı, ven tıkanıklığı