Materyal-Metod: Ocak 2010 - Ocak 2017 tarihleri arasında patolojik miyopiye ikincil KNV tanısı konulan ve anti-VEGF tedavi uygulanan hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. On hastanın 11 gözüne ait veriler değerlendirildi.

Bulgular: Hastalarımızın 7 si (%70) kadın, 3 ü erkekti (%30). Ortalama yaş 63.9± 15.0 yıl (27-79 yaş) ve ortalama takip süresi 20.1±15.7 ay (6-53 ay) olarak hesaplandı. Gözlerin ortalama aksiyel uzunluğu 28.1±1.4 mm?ydi (26.57-31 mm). Koroidal neovaskülarizasyon, 8 gözde subfoveal (%72.7), iki gözde ekstrafoveal (%18.1) ve bir gözde jukstafoveal (%9) yerleşim göstermekteydi. İlk muayenede Snellen eşeli ile gözlükle düzeltilmiş en iyi görme keskinliği ortalama 0.5±0.32 iken ortalama santral maküla kalınlığı 375.1±105.0 ? (250-500 ?) olarak hesaplandı. Ortalama intravitreal anti-VEGF ilaç enjeksiyon sayısı 4.6±5.8 (1-19 enjeksiyon) olarak bulundu. Dört göze sadece ranibizumab, 4 göze sadece afl ibersept enjeksiyonu yapılırken, 3 göze ranibizumab ve afl ibersept enjeksiyonu farklı zamanlarda yapılmıştı. Son muayenedeki gözlükle düzeltilmiş en iyi görme keskinliği keskinliği ortalama 0.40±0.25 iken ortalama santral maküla kalınlığı 347.3±110.4 ? (218-530 ?) olarak hesaplandı. İlk ve son mayenedeki görme keskinliği ve santral maküla kalınlığı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p >0.05). Üç gözde Snellen eşelinde bir sıra ve üzeri artış olurken, 4 gözde görme keskinliği aynı seviyedeydi. Dört gözde ise görme keskinliğinde azalma olduğu görüldü.

Sonuç: İntravitreal anti-VEGF kullanımı mKNV tedavisinde ilk tercihtir. Hastalık stabilizasyonu yaşa bağlı maküla dejenerasyonuna göre daha az sayıda intravitreal enjeksiyon uygulaması ile elde edilebilmektedir. Ancak tanı yaşı arttıkça enjeksiyon sayısında artış olabilmektedir. Anahtar Kelimeler : Afl ibersept, myopik koryoidal neovaskülarizasyon, ranibizumab