Gereç ve Yöntem: Retina ven tıkanıklığı sonucu oluşan makula ödemi mevcut, yaşları 45 ile 82 arasında değişen (ortalama yaş; 62,5), 24 hastanın 24 gözü çalışmaya alındı. Vakalara makula ödemi tedavisi için posterior subtenon triamsinolon asetonid enjekte edildi. Tedavi etkinliği görme keskinliği ve anatomik iyileşme ile değerlendirildi. Ayrıca enjeksiyon veya triamsinolon asetonide bağlı gelişebilecek komplikasyonlar da takip edildi. Hastaların 1. 3. ve 6. aylarda kontrolleri yapıldı.

Bulgular: Birinci ayda 24 gözün 14'ünde (%58.3) görme keskinliğinde artış ile birlikte anatomik iyileşme saptanırken, 4'ünde (%16.6) anatomik iyileşmeye rağmen iskemik makulopati nedeniyle görme sabit kaldı. İki gözde (%8.3) ödemin sebat etmesi nedeniyle görme aynı kaldı. Dört gözde (%16.6) ise görme kaybı saptandı. Görme kaybı sebebi bir gözde tekrarlayan ven dal tıkanıklığı, üç gözde ise absorbe olmayan yoğun retina hemorajisi idi. Üçüncü ayda 19 gözde (%79.1) anatomik ve fonksiyonel iyileşme saptandı. Altıncı ayda; 19 gözde (%79.1) görme keskinliğinde artış saptanırken 4 gözde (%16.6) görme keskinliği sabit kaldı ve 1 gözde (%4.1) görme kaybı bulundu. Bir gözde birinci ayda göz içi basıncı 22 mmHg olarak ölçüldü.

Sonuç: Retina ven tıkanıklığına bağlı makula ödemi oluşan gözlerde posterior subtenon triamsinolon asetonid makula ödemi azaltmada etkili gözükmektedir. Hastalardaki görsel prognoz; gelişebilecek komplikasyonlarla değişebilir. Anahtar Kelimeler : Retina ven tıkanıklığı, makula ödemi, triamsinolon asetonid.