Gereç ve Yöntem: Klinik olarak anlamlı diabetik makula ödemi nedeniyle grid lazer fotokoagulasyon tedavisi uygulanan 76 hastanın 99 gözü retrospektif olarak çalışma kapsamına alındı. Lazer tedavisi sonrasında altı aydan az süreyle izlemi olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastaların tedavi öncesinde ve tedavi sonrası 1., 3. ve 6. aylardaki tam göz muayeneleri gerçekleştirildi. Tüm hastaların tedavi öncesinde ve tedavi sonrası 3. aylarında fundus floresein anjiyografileri değerlendirildi. Tedavinin sonucuna etkileri izlenmek üzere lazer tedavisi öncesi hasta yaşı, cinsiyet, diabet süresi, antidiabetik tedavi (oral antidiabetik veya insulin kullanımı), hipertansiyon, nefropati, kan lipid seviyesi ve sigara kullanımı gibi hasta karakterleri analiz edildi. Kan glukoz, kreatinin, Na, K, Cl ve HbA1c düzeyleri değerlendirildi. Çalışmanın istatistiksel analizinde student t testi, korelasyon analizi ve çoklu lojistik regresyon analizi kullanıldı.

Bulgular: Çalışma grubundaki hastaların ortalama yaşı 56.3±7.4 yıl olarak saptandı. Grid lazer fotokoagulasyon tedavisi sonrasında insülin tedavisi alan (n: 46), elli yaş üstü grupta bulunan (n: 56), diabet süresi 15 yıldan fazla olan (n: 59), hipertansiyonu bulunan (n: 63), nefropatisi olan (n: 19) ve hiperlipidemisi olan (n:44) hastaların son tashihli görme keskinlikleri anlamlı olarak düşük bulundu (odd oranları sırasıyla; 3.21, 3.01, 2.86, 1.94, 1.88 ve 1.67; tüm p değerleri, <0.05). Sigara içimi (p>0.05) ve cinsiyet (p>0.05) faktörlerinin lazer tedavisi sonrası son görme keskinliğini anlamlı olarak etkilemediği saptandı.

Sonuç: İnsülin tedavisi alan, ileri yaş grubunda, hipertansiyon, uzun süreli diabet rahatsızlığı, nefropatisi ve hiperlipidemisi olan hastalarda klinik olarak anlamlı makula ödemi nedeniyle uygulanan grid lazer tedavileri sonucunda elde edilen son görme keskinlikleri diğer gruplardan anlamlı olarak düşük saptanmıştır. Anahtar Kelimeler : Diabet, makula ödemi, grid lazer, hasta profili