Retina-Vitreous
2007 , Vol 15 , Num 4
Diyabetik Makula Ödeminde 20 mg ve 4 mg İntravitreal Triamsinolon Enjeksiyonunun Etkinlik ve Yan Etkilerinin Karşılaştırılması
1Celal Bayar Ünivesitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları A.D., Manisa, Arş. Gör.2Celal Bayar Ünivesitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları A.D., Manisa, Doç. Dr. Amaç: Diyabetik makula ödeminde 20 mg/0.1 ml triamsinolon enjeksiyonu ile 4 mg/0.1 ml triamsinolon enjeksiyonunun etkinlik ve yan etkilerinin karşılaştırılması.
Gereç ve Yöntem: Diyabetik makula ödemi tanısı olan 60 hastanın birer gözü çalışmaya alındı. Rastgele olarak 30 hastaya 20 mg ve 30 hastaya 4 mg intravitreal triamsinolon enjeksiyonu yapıldı. Hastalar enjeksiyon sonrası 2. gün, 7. gün, 1, 2 ve 3. ayda muayene edildi. İki grup arasında görme keskinliği, göz içi basıncı (GİB) ve komplikasyonlar oranları istatistiksel yöntemler ile karşılaştırıldı.
Bulgular: Görme keskinliği artışı açısından 4 mg grubunda 13 hastada 3. ayın sonunda görme keskinliğinde en az 2 sıra artış olduğu görüldü. 20 mg grubunda 12 hastada en az 2 sıra artış olduğu görüldü (p=0.71). 20 mg grubunda endoftalmi meydana gelen bir hastaya pars plana vitrektomi ve intravitreal antibiyotik uygulandı. Hastanın 3. ay sonunda görme keskinliği 0,9 olduğu görüldü. GİB yüksekliği; 4 mg grubunda 10 hastada gelişti, 5 hastaya medikal tedavi başlandı, 5 hasta ilaçsız izlendi. 20 mg grubunda GİB yüksekliği 9 hastada saptandı. Hastaların 4’üne medikal tedavi uygulandı. Hiçbir hastaya glokom cerrahisi gerekmedi. Üç aylık takipte hiçbir hastada katarakt gelişimi gözlenmedi.
Sonuçlar: Triamsinolonun intravitreal olarak 4 mg veya 20 mg uygulanması kısa dönemde görme keskinliğinde artış açısından ve komplikasyonlar açısından anlamlı fark oluşturmadı. Anahtar Kelimeler : Diyabet, makula ödemi, triamsinolon