Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 43 hastanın 74 gözü dahil edildi. Hastalar diyabetik retinopati evrelendirmesine göre NPDR (Grup1) ve PDR (Grup 2) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Ayrıca PDR’si bulunan gözler ise; proliferasyonun şiddetine ve tedaviye cevaba göre iyi (Grup 2a) ve kötü (Grup 2b) prognozlu olmak üzere iki alt gruba ayrıldı. Grup 1’de 23 hastanın 40 gözü ve Grup 2’de ise 20 hastanın 34 gözü bulunmaktaydı. Ayrıca Grup 2a’da 18 göz ve Grup 2b’de ise 16 göz bulunmaktaydı. Olguların kantitatif optik disk parametreleri HRT II ile değerlendirildi ve Grup 1 ve 2 arasında; ve ayrıca Grup 2a ve 2b arasında, kantitatif optik disk özellikleri Mann Whitney U testi ve t- testi ile karşılaştırıldı ve p<0.05 anlamlı kabul edildi.

Bulgular: Grup 1 ve 2 arasında ve Grup 2a ve 2b arasında bilinen diyabet hastalığı süresi ve yaş açısından anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). HRT ile disk analizinde Grup 2’deki gözlerin disk alanları Grup 1’dekilere göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha büyük olarak (p=0.001), rim alanı ise daha düşük olarak tespit edildi (p=0.002). Ortalama cup volüm, cup alanı, cup derinliği, rim volüm ve ortalama cup-disk oranlarının karşılaştırmasında ise gruplar arasında istatistiki olarak anlamlı bir fark tespit edilmedi. Grup 2a ve 2b’nin kantitatif disk parametreleri arasında anlamlı bir fark görülmedi (p>0.05).

Sonuç: Büyük optik disk PDR gelişmesi açısından predispozan bir faktör olabilir, ancak PDR’li gözlerdeki neovasküler disk veya optik disk ödemi gibi patolojilerin de hatalı ölçümlere yol açmış olabileceği unutulmamalı, kesin sonuçlara varabilmek için daha geniş kapsamlı çalışmalar yapılmalıdır. Anahtar Kelimeler : Diyabetik retinopati, Heidelberg Retinal Tomografi, neovasküler proliferasyon, optik disk topografisi.