Gereç ve Yöntem: Maküla deliği bulunan 11 hastanın (4 kadın, 7 erkek; ortalama yaş: 67±8 yıl) 11 gözüne standart üç girişli PPV ile kor vitrektomi yapıldıktan sonra, sıvı altında maküla üzerine 0.1-0.2 ml, 1/5 oranında sulandırılmış triamsinolon asetonit (Kenakort 40mg) yavaşça enjekte edildi. Triamsinolon asetonit partiküllerinin üzerine çökelmesiyle belirgin olarak görünür hale getirilen İLM, forseps yardımıyla maküloreksis şeklinde retina yüzeyinden soyuldu. İntravitreal tamponad olarak C₃F₈ gazı kullanıldı. Anatomik başarı optik koherens tomografiyle, fonksiyonel başarı Snellen görme keskinliği eşeliyle değerlendirildi. İstatistik karşılaştırma için Snellen görme keskinlik değerleri logMAR değerlerine çevrildi.

Bulgular: Hastalar ortalama 9±3 ay takip edildi (en az 3, en fazla 15 ay). Gözlerden biri psödofakik, onu fakikti. Son takipteki ortalama Snellen görme keskinliği (0.43±0.10) (logMAR karşılığı~0.4), ameliyat öncesi görme keskinliğine (0.10±0.02) (logMAR karşılığı:1.0) göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0.005, Wilcoxon testi). Peroperatif olarak hiçbir komplikasyona rastlanmadı. On gözde (%91) ilk müdahalede maküla deliği anatomik olarak kapandı. Bir hastada (%9) maküla deliği ilk operasyonda kapanmadığından ikinci PPV yapıldı, bu hastanın yapılan son muayenesinde maküla deliği kapalı idi. Takip süresi boyunca belirgin katarakt gelişen 8 fakik hastanın 7’sine katarakt ameliyatı uygulandı.

Sonuç: Maküla deliği cerrahisi sırasında triamsinolon asetonit kullanımı İLM’ye yapışarak görüntüleme kalitesini, buna bağlı olarak da cerrahide başarının artmasına katkıda bulunabilmektedir. Anahtar Kelimeler : İç limitan membran, maküla deliği, pars plana vitrektomi, triamsinolon asetonit.