Gereç ve Yöntem: Çalışmaya retinal ven tıkanıklığına ikincil makula ödemi nedeniyle deksametazon implant uygulanmış 25 hasta dahil edildi. Her vizit optik koherens tomografi (OKT) ile ölçülen makula kalınlıkları ve ETDRS eşeli ile ölçülmüş en iyi düzeltilmiş görme keskinliği retrospektif olarak incelendi. Hastaların kontrast sensitivite düzeyleri Pelli-Robson eşeli ile değerlendirilmiş.

Sonuçlar: Hastaların ortalama yaşı 59.5±13.3 yıl (34-84) idi. Ortalama takip süresi14.6 ± 5.5 ay ( 6-27 ay) ve ortalama implant sayısı 2.6±1.5 (1-6) idi. Zamana gore görme düzeyindeki artış istatistiksel olarak anlamlı idi (p? 0.005). Zamana gore makula ödemindeki azalma istatistiksel olarak anlamlı idi (p? 0.005). İmplant öncesi başlangıç ortalama kontrast sensitivite 0.72±0.50 log, fi nal ortalama kontrast sensitivite 1.08±0.46 log idi (p=0.001). Hiçbir hastada sistemik yan etki görülmedi. Okuler yan etkiler değerlendirildiğinde ise %54 hastada katarakt progresyonu görüldü ve 4 hastaya (%18.1) katarakt ameliyatı yapıldı. Göz içi basıncı artışı istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p?0.005) ve sadece bir hastada medikal tedaviye ihtiyaç duyuldu.

Tartışma: Deksametazon implant retina ven tıkanıklığı ile ilişkili makula ödeminde anatomik ve görsel sonuçlar üzerine pozitif etkilidir ancak deksametazon implant tedavisinin ideal tekrar aralığı 6 aydan kısa olmalıdır. Keywords : Deksametazon implant, Makula ödemi, Retina ven tıkanıklığı